• Навiны
  • Культурныя правы
  • “Важна, каб усё было, жыло, каб беларускае жыццё віравала!” Беларуская культура падчас грамадска-палітычнага крызісу: 29 лістапада – 5 снежня 2021

“Важна, каб усё было, жыло, каб беларускае жыццё віравала!” Беларуская культура падчас грамадска-палітычнага крызісу: 29 лістапада – 5 снежня 2021

Апошняе абнаўленне: 7 снежня 2021
“Важна, каб усё было, жыло, каб беларускае жыццё віравала!” Беларуская культура падчас грамадска-палітычнага крызісу: 29 лістапада – 5 снежня 2021
Дырэктар Літаратурнага музея Максіма Багдановіча Алесь Бяляцкі і інжынер Алесь Астраўцоў вешаюць сцяг на балконе музея, 24 сакавіка 1991 года. Аўтар фота – Сяргей Чырык
“Вершы [Максіма Багдановіча] я вучыў на памяць у 17 год, затым чытаў падчас экскурсій. Яны кранаюць мяне і зараз, калі я сяджу на нары, праглядаю абдрапаны томік вершаў Максіма Багдановіча 1968 года выдання з выдранымі некаторымі старонкамі і паглядаю на вежу Пішчалаўскага замка, якая ззяе белізной на сонцы”. Алесь Бяляцкі, сябра ПЭНа, праваабаронца і палітзняволены, дырэктар Літаратурнага музея Максіма Багдановіча з 1989 па 1998 гады.

Спампаваць pdf-версію 61-га выпуску маніторынга культурнага супраціву


Пераслед, прысуды, культурная палітыка 

Уладзімір Булаўскі, фота budzma.by

Медыя паведамляюць пра чысткі ва ўстановах культуры па ўсёй Беларусі: вядома пра больш за 150 звольненых з Дзяржаўнай філармоніі, Гістарычнага музея, Нацыянальнай бібліятэкі, Тэатра оперы і балета, Акадэміі мастацтваў, Музея гісторыі беларускай літаратуры, Нацыянальнага драматычнага тэатра імя Якуба Коласа, Гродненскага абласнога тэатра лялек ды іншых арганізацый. Ёсць інфармацыя пра існаванне спісаў на масавае звальненне, якія трымаюцца ў сакрэце. Людзей звальняюць пад рознымі датамі і з розных прычынаў, каб схаваць чыстку.

Уладзіміра Булаўскага, вядомага актывіста і арганізатара культурніцкіх імпрэзаў, якога затрымалі 26 лістапада ў Віцебску, пакаралі 7 суткамі арышту. 1 снежня ён выйшаў на волю. 

Фёдар Чаранкоў, фота budzma.by

Прыгодніцкі фільм “Авантуры Пранціша Вырвіча” па творы Людмілы Урублеўскай знялі з пракату ў Беларусі. У фільме здымаліся некалькі актораў-купалаўцаў, якія ў 2020-м пакінулі тэатр на знак пратэсту.

У Гродна звольнілі Ірыну Сільвановіч, дырэктарку выстаўнай залы, якая падтрымала пратэсты ў 2020-м.

Фёдара Чаранкова, вакаліста гурта “Ня Варта”, звольнілі з Мазырскага нафтаперапрацоўчага завода пасля 8 гадоў працы. Музыка быў асуджаны на 5 сутак за падпіску на “экстрэмісцкія” рэсурсы, у турме захварэў на каронавірус, а пасля вызвалення быў на бальнічным. Пасля выздараўлення, Фёдар прыехаў на месца працы, аднак яму паведамілі, што ён быў звольнены з-за адбывання адміністрацыйнага арышту.

Філармонія, фота racyja.com

У мінскай філармоніі пасля даносу “неабыякавага” грамадзяніна скасавалі канцэрт “Жоўтыя зоркі” памяці ахвяр Халакосту, запланаваны на 20 і 22 студзеня. У лісце некага пад імем Іван Нікіфараў, гаворыцца, што “Так званыя “праекты” падаюцца як дабрачынныя, але насамрэч сродкі ад іх ідуць на падтрымку апазіцыйных арганізацый (напрыклад, Гродненскі хоспіс), і да ўдзелу прыцягваюцца артысты, задзейнічаныя ў апазіцыйных акцыях.”

Павел Белавус, заснавальнік культурніцкай пляцоўкі “Арт Сядзіба” і крамы сувеніраў з нацыянальнай сімволікай Symbal.by, не выйшаў на волю пасля 15 сутак арышту. Яго мусілі вызваліць 3 снежня а 15:40. Блізкія Паўла не ведаюць, чаму яго працягваюць утрымліваць у няволі.


Жыццё ў няволі

Мікалай Папека, фота spring96.org

Аляксей Мінаў, беларускі літаратар і настаўнік беларускай мовы і літаратуры, палітзняволены, напісаў верш, пабачыўшы перад судом у калідорах Вольгу Залатар, палітзняволеную актывістку і шматдзетную маці, якая бадзёра і жыццярадасна казала ўсім па-беларуску “добрай раніцы” і пасміхалася. Верш мае радкі “Помні, гэта хутка-хутка міне, ведай, нехта дыхае тваім смехам”. 

Мікола Папека, палітзняволены і паэт, асуджаны па “карагоднай” справе, даслаў на волю новы верш і расказаў, што працуе ў яслях-садзіку, а таксама сумуе па сябрах і сваёй пчалярні.


Творчы супраціў і культурны актывізм 

Ва Уроцлаве, Польшча, адбыўся музычны перформанс Паліны Дабравольскай, беларускай актрысы, рэжысёркі і музыкі, па кнізе Марыі Мартысевіч “Сарматыя”. У перформансе пра трагічную гісторыю немагчымасці прыжыцца на чужыне спалучаюцца фолк-музыка і хіп-хоп.

У прасторы “Вершы” ў Мінску 22 лістапада адбылася сустрэча з Андрэем Янушкевічам, дырэктарам выдавецтва “Янушкевіч”; гутарка вялася пра спецыфіку працы кніжнага выдавецтва ў Беларусі і сучасную беларускую літаратуру. 

Малюнак Вольгі Якубоўскай

Стужка “Дапаможнік” мінчаніна Паўла Мажара пра катаванні падчас беларускіх пратэстаў прызнана лепшым кароткаметражным фільмам на самым аўтарытэтным сусветным форуме дакументальнага кіно IDFA ў Амстэрдаме.

Беларуская Рада Культуры запусціла дабрачынны калядны аўкцыён, дзе можна набыць новую карціну з коцікамі Вольгі Якубоўскай, якая прысвяціла яе ўсім беларусам. 

Лявон Вольскі, культавы беларускі музыка, дасць тур па гарадах Польшчы.

Фільм “Courage” Аляксея Палуяна пра мінулагоднія пратэсты ў Беларусі кваліфікаваўся на прэмію Оскар у катэгорыю лепшых дакументальных поўнаметражных фільмаў.

“Купалаўцы”, трупа з калектыва Купалаўскага тэатра, якія звольніліся ў 2020 годзе, абвясціла прэм’еру першага спектакля другога сезона: “Запіскі афіцэра чырвонай арміі” паставіў Мікалай Пінігін паводле аднайменнага раману Сяргея Пясецкага. Першы паказ адбыўся 4 снежня 2021 года ў Кракаве, Польшча, у рамках фестывалю Boska Komedia.

Запусцілася анлайн-выстава “MADE IN BELARUS / MADE OF PAIN пра Беларусь у поствыбарны перыяд 2020 года. Аўтар праекта – Аляксандр Сушчэўскі, фатограф, рэжысёр-пастаноўнік.


Галасы асобаў

Андрэй Куціла, фота budzma.by

Андрэй Куціла, беларускі рэжысёр-дакументаліст, аўтар стужкі “Калі кветкі не маўчаць” аб гераінях беларускіх пратэстаў, якая стала лепшым дакументальным фільмам на Варшаўскім кінафестывалі,падзяліўся ў інтэрв’ю:

“Я ніколі так не плакаў над сваім жа матэрыялам, як над здымкамі з пратэстаў. У мяне няма асаблівага расчаравання сёння, бо не было і ілюзій. Наадварот, натхненне: мы не маем права так казаць, бо ёсць ахвяры, але з пункту гледжання вызначэння, хто мы і куды мы ідзем, сітуацыя лепшая, чым яшчэ жыць так дваццаць гадоў. І нашмат лепшая, чым была”.

Аліна Коўшык, фота budzma.by

Аліна Коўшык, заснавальніца Цэнтра Беларускай Салідарнасці ў Варшаве:

“Важна, каб усё было, жыло, каб беларускае жыццё віравала! Беларуская хваля стала бачнай, і гэта цудоўна. Я заўважаю, што мы, беларусы, тут, у Варшаве, абʼядналіся, адчулі сябе часткай аднаго цэлага і большасці людзей наша родная культура стала цікавай. Беларуская імпрэза — гэта не абавязкова шэсце з бела-чырвона-белымі сцягамі, гэта можа быць выстаўка, канцэрт, дваравая вечарынка ці звычайная сустрэча за кавай. Беларускасць праяўляецца ва ўсім”.

Дзмітры Шыманскі, фота з асабістага архіву

Дзмітрый Шыманскі, дудар з гурта “Яварына”, які быў асуджаны на тры гады «хіміі» за тое, што граў на маршы 16 жніўня 2020 года, але змог пакінуць Беларусь, расказаў:

“Пакуль я сядзеў, змог зрабіць духавы інструмент: былі такія вузкія цыліндрычныя баначкі з-пад вітамінаў. Я назбіраў іх штук шэсць, злучыў паміж сабой, выразаў дзіркі і атрымаўся імправізаваны кавал (флейта пастуха, інструмент, які распаўсюджаны ў Азіі і Паўднёва-Усходняй Еўропе). Гэта парушэнне, але ў нейкія моманты я ціхенька граў на ім.

100%, што я вярнуся ў Беларусь. Вера ў перамены нікуды не знікла — яны будуць, проста, можа, не так хутка. Але нікуды ад гэтага не падзецца”.

Алесь Бяляцкі, фота spring96.org

У зняволенні Алесь Бяляцкі, сябра ПЭНа, праваабаронца і палітзняволены, піша ўспаміны пра працу дырэктарам у Літаратурным музеі Максіма Багдановіча з 1989 па 1998 гады:

“Пра любоўную лірыку Максіма Багдановіча можна гаварыць і гаварыць, хапіла бы і на поўную экскурсію. Гэтыя вершы, створаныя пад уплывам пачуццяў да Анны Какуевай, я вучыў на памяць у 17 год, калі адкрыў для сябе паэзію Багдановіча, затым чытаў падчас экскурсій ў чацвёртай зале музея “Жанчыны ў жыцці Максіма Багдановіча”. Яны кранаюць мяне і зараз, калі я сяджу на нары, праглядаю абрапаны томік вершаў Максіма Багдановіча 1968 года выдання з выдранымі некаторымі старонкамі і паглядаю на вежу Пішчалаўскага замка, якая ззяе белізной на сонцы”.

Таццяна Нядбай

Таццяна Нядбай, старшыня ПЭНа, выказалася пра масавыя чысткі ва ўстановах культуры:

“Па стане на 1 снежня нам вядома больш за 100 імёнаў дзеячаў культуры, звольненых або тых, хто вымушана сышоў пасля гадоў або дзесяцігоддзяў працы. І гэта толькі пачаткі фіксацыі дадзеных па лавіне звальненняў, часам амаль па сотні чалавек толькі ў адной інстытуцыі. Маштаб шакуе. Даходзіць інфармацыя пра існаванне спісаў на масавае звальненне работнікаў культурніцкіх устаноў. Натуральна, гэтыя матэрыялы трымаюцца ў сакрэце; людзей звальняюць пад рознымі датамі і з розных прычынаў. Так бы мовіць – размываюць чыстку, бо калі ўсіх незадаволеных звольніць цягам снежня, то можна атрымаць пратэсты нават ад спакойных музейшчыкаў”.

Марыя Калеснікава, актывістка, музыка, палітзняволеная, распавяла, чым бы хацела заняцца на волі:

“У мяне ёсць шмат ідэй для музычных і культурных праектаў. Напрыклад, з СІЗА хацела б зрабіць культурны асяродак, стварыць прастору, музей ахвяраў камунізму, таталітарызму і іншых “ізмаў”. І сацыяльны праект: цэнтр для сацыялізацыі і рэабілітацыі жанчын пасля зняволення”.


Міжнародная салідарнасць

Міжнародны ПЭН патрабуе неадкладнага і безумоўнага вызвалення Алеся Бяляцкага і Уладзіміра Мацкевіча, палітзняволеных сябраў Беларускага ПЭНа.

“Фарбы паралельнага свету” па-нямецку

У Варшаве адкрыўсяБеларускі Моладзевы хаб для дзейнасці беларускіх ініцыятыў. Цяпер там працуюць курсы беларускай мовы “МОВА Нанова”, рэпетуюць Teatr TuT і Warsaw Freedom Orchestra, праходзяць паказы арт-праекта Revolution.

Рэпер Аксімірон у першым за 6 гадоў альбоме ў трэку “Окно в Париж” згадаў палітычную сітуацыю ў Беларусі: “Блаженны нищие духом” — так учит нас Священное Писание. Путин носит Celine, Лукашенко  — Margiela”.

Вітольд Ашурак, палітвязень, які загінуў за кратамі, пасмяротна ўганараваны ўкраінскім крыжом “За годнасць у палоне”. Гэтую ўзнагароду за ўвесь час існавання атрымалі менш за 100 чалавек.

Кнігу “Фарбы паралельнага свету” Міколы Дзядка, палітвязня, літаратара і блогера, выдалі на нямецкай мове. У гэтай кнізе Дзядок распавядае пра тое, як беларуская пенітэнцыярная сістэма ламае асобу.


Павіншуйце палітвязняў з днём нараджэння

Па стану на 5 снежня ў Беларусі 896 чалавек прызнаныя палітычнымі зняволенымі, іх колькасць па-ранейшаму працягвае павялічвацца. 

Беларускі ПЭН як аб’яднанне літаратараў асабліва заклапочаны лёсам дзеячаў культуры, якія несправядліва апынуліся за кратамі. У снежні 6 чалавек, якія так ці інакш уключаныя ў працэс культурнага развіцця нашай краіны, будуць спраўляць свой дзень народзінаў за кратамі. 

Гэта Ксенія Сырамалот, паэтка і студэнтка (19 снежня); Аляксандр Галкоўскі, навуковы супрацоўнік Цэнтра даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры НАН (24 снежня); Мікалай Папека, паэт і пчаляр (28 снежня); Валерыя Кацюгава, палітолаг і аналітык, рэдактарка і аўтарка «Беларускага штогодніка» (30 снежня ), Павел Севярынец, пісьменнік, сузаснавальнік партыі БХД (30 снежня ) і Мія Міткевіч, менеджарка ў сферы культуры (31 снежня). 

Павіншуйма палітвязняў з днём нараджэння і надыходзячым Новым годам паштоўкай ці лістом! Адрасы для лістоў:

Ксенія Сырамалот і Мія Міткевіч: ПК №4. 246035, г. Гомель, вул. Антошкіна, 3;

Аляксандр Галкоўскі: Папраўчая ўстанова адкрытага тыпу №9. 210034, г. Віцебск, вул. 3-я Чэпінская, 39;

Мікола Папека: Папраўчая ўстанова адкрытага тыпу №21. 247760, г. Мазыр, бульвар Юнацтва, 24;

Валерыя Касцюгава: СІЗА-1. 220030, г. Мінск, вул. Валадарскага, 2;

Павел Севярынец: ПК №17. 213004, г. Шклоў, вул. 1-я Заводская, 8.